Albert de Vries en Thijs Schiphorst
Het is maar al te verleidelijk om direct te beginnen met
gangbare interpretaties in de trant van ‘dit is het zoveelste boek over…’. Ja,
waarover eigenlijk?
Eén van de raadgevingen in het boek: volg iets, ook al snap
je niet direct de inhoud, neem de situatie zoals die is, door ‘ja’ te zeggen.
Daarbij is het een uitdaging dit niet-weten zo lang mogelijk uit te houden. Door
‘ja’ te zeggen tegen de situatie, sta je stil bij wat er is. Je neemt het in je
op en benoemt, wat er is. De auteurs noemen dit ‘mediterend inkeren’.
De volgende
stap in dit proces is dat je datgene wat er is, een plek geeft en het daar
houdt waar het thuis hoort: ‘passend plaatsen’.
Na dit toegepast te hebben en ‘ondergedoken’
te zijn, wil je als derde stap in het proces, schrijven ze, voelen en ervaren
dat het proces, dat beschreven staat ook klopt. De auteurs willen mensen, die
samenwerken met mensen al of niet met een verstandelijke beperking en autisme,
tools geven zodat je kunt omgaan met ‘moeilijk of onhandelbaar’ gedrag. Dit
heet in het boek ‘onbegrepen gedrag’; je kunt gedrag dat als moeizaam of
onmogelijk beleefd wordt met hun methode positief als bron van creativiteit
zien.
Heel systematisch aan de hand van drie voorbeelden onthullen de auteurs
de voortgang in dit proces.
Het eerste deel gaat over het thuisraken in en leren werken met
deze methode. Je vindt er zelfs voorbeelden van hoe je het op papier(werkbladen)
kunt noteren zodat het proces transparant is.
In deel twee wordt het
‘ontdekkend samenwerken’ in een team beschreven. Dit gebeurt op dezelfde
zorgvuldige manier. Ook hier veel heldere voorbeelden van hun methode van
ontdekkend samenwerken.
In deel drie is er aandacht voor ‘verbindend wekken en
sturend leidinggeven’.
Tenslotte vind je
in deel vier een aantal onderwerpen geschetst vanwaaruit zij werken
zoals: de vrije wil, het meebewegen met
behoud van eigen oriëntatie, ervaringen verdichten, de intuïtieve
handeling als inspiratie voor deze
methodiek.
Is dat
wat de auteurs in de titel beloven ook tevoorschijn gekomen in het boek? Veel
meer dan dat, naar mijn idee! Het boek heeft ook nog eens een ‘glanzend randje’
door de mooi verzorgde en afgewogen lay-out. De inhoud is weliswaar bedoeld
voor mensen die in de zorg werken. Maar na lezing zie ik het als een praktisch
werkboek voor een grotere groep mensen. Wie wordt er niet dagelijks
geconfronteerd met het fenomeen ‘onbegrepen gedrag’ ? Door de zienswijze en
tips die Albert de Vries en Thijs van Schiphorst aanreiken, krijg je een nieuwe
uitdaging om mee aan de slag te gaan. Het boek is praktisch bruikbaar in het dagelijks
samenleven en samenwerken. Het is een praktisch bruikbaar boek dat hopelijk
veel afnemers vindt, die, als ze uit hebben, een zucht slaken: 'goh, wat een geluk dat dit boek verschenen is!' (goh = gelukte onverwachte handeling)
Marijke Steenbruggen
